روز نوشت سوم فروردین نود و هشت

زندگی پر از اتفاقات غیر قابل پیش بینیه

دقیقا جایی که فکر کردم دیگه هیچ مشکلی وجود نداره و همه چیز عالی پیش میره سر و کله ی مشکلات عجیب و غریبی پیدا شد که هیچ معادله ی حل شده ای تو ذهنم پیدا نکردم که به درد این روزام بخوره 

میدونی تا وقت حس خوشبختی میکنی .خوشبخت ترین آدم دنیایی .

ولی امان از وقتی که گرفتار مشکلات بشی .یهو به خودت میای میبینی تنهایی، از دلخوشی هات دده شدی ، دلتنگ زمان گذشته شدی ، از همه بدتر به انتخاب و تصمیماتت شک میکنی 

چیزی که الان گیرش افتادم ‌.

استاد اخلاق دانشگاهمون میگفت نه غم و غصه ها پایدارن نه شادی ها .نمیدونم باید صبر کنم ببینم چی میشه 

اما راستی چرا آدمایی که حریمی رو رعایت نکردن خوشبخت شدن و من حالم الان اینجوریه ؟

سوالم خیلی جدیه به پای ناسپاسی و نافرمانی نذارش یه سوال از ته قلبمه .یه فریاده